Gooi 4 5-0

Na een teleurstellend verlies tegen het lager geplaatste Te Werve vorige week, kreeg Gooi IV afgelopen weekend de Delfste studenten op bezoek. Een geduchte tegenstander in de top 3 van onze competitie met promotieambities. Het was van te voren al duidelijk dat het taaie pot zou worden. Het jonge honden team is berucht voor hun snelheid en vooraf werden veel kicks gevreesd.

Onder fantastische rugby weersomstandigheden druppelde ons team één voor één het veld op om langzaam maar zeker samen te smelten voor de warming-up. In eerste instantie leken we nog niet in de ‘battle modus’ te staan, maar na het fluitsignaal werd ons snel duidelijk dat het menens zou worden. Eindelijk deden we ons voordeel met de klasse trainingen die Jan voor ons verzorgd.

We hielden ons aan de basis en met eenvoudig en hard ‘potjes rugby’ (als je nu nog niet weet wat dat is, dan kom je echt te weinig trainen) wisten we elke keer weer dicht in de buurt bij de tryline te komen om vervolgens onze gecreëerde kansen iets te ongeduldig redelijk makkelijk door Delft onschadelijk gemaakt te zien worden. Met 0-0 gingen we de rust in en we voelden dat het er in zat. Het verse bloed van de invallers zorgde voor de nieuwe energie die we nodig hadden om in de tweede helft onze tactiek van de eerste helft voort te zetten.

Onze voorwaartsen domineerden (om de veiligheid van de Delftse voorwaartsen te garanderen heeft de referee zelfs moeten besluiten over te gaan tot een uncontested scrum), de vervaarlijke kicks kwamen niet van hun kant maar van de onze, en de backs hielden de gelederen luchtdicht gesloten. Zelfs die ene Delftse student die het lukte om op een gelukkige wijze door te breken, werd met een prachtige try saving tackle teruggehaald en zijn plek gewezen.

Uiteindelijk werd ons harde werk en geduld beloond met de verlossende try, die zorgde voor de 5-0 voorsprong die we tot het einde van de wedstrijd vast hebben kunnen houden. Wat een mooie pot! Een wedstrijd waarvan de glimlach op mijn gezicht langer meegaat dan de spierpijn.